Δύο μόλις χρόνια μετά τον ξεριζωμό των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη, μία παρέα προσφύγων πήρε μία απόφαση που έμελλε να σημαδέψει την μετέπειτα αθλητική ιστορία του τόπου. Στις 13 Απριλίου 1924 στο κατάστημα αθλητικών ειδών του Αιμίλιου και του Μενελάου Ιωνά στην οδό Βερανζέρου στην Ομόνοια, αποφασίστηκε η ίδρυση της Αθλητικής Ενωσης Κωνσταντινουπόλεως. Της ΑΕΚ.
Ομάδα προσφυγιάς και ελπίδας
Μία ομάδα που δημιουργήθηκε για να θυμίζει τις χαμένες πατρίδες, να συμβολίζει την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, να ενώνει τα όνειρα εκατομμυρίων προσφύγων και να δίνει ελπίδα. Έμβλημά της ο δικέφαλος αετός που ατενίζει σε ανατολή και δύση. Χρώματα της ομάδας, το κίτρινο και το μαύρο σε ανάμνηση των χαμένων πατρίδων και σε άμεση συνάρτηση (όπως και το έμβλημα) με την Κωνσταντινούπολη.
Τα ιδρυτικά μέλη ήταν οι: Αιμίλιος Ιωνάς, Μενέλαος Ιωνάς, Κώστας Δημόπουλος, Μενέλαος Καροτσιέρης, Τιμολέων Τάγαρης, Κώστας Σπανούδης (πρώτος πρόεδρος της Α.Ε.Κ.), Μίλτος Ιερεμιάδης, Στέφανος Κεχαγιάς, Νικηφόρος Ελεόπουλος, Παντελής Καραγιάννης, Φωκίων Δημητριάδης, Κων/νος Κωνσταντάρας, Αλέξανδρος Μακρίδης, Κώστας Ζαρίφης, Γιάννης Χρυσαφίδης, Κώστας Χρυσόπουλος, Βασίλης Φρυδάς, Φίλιππος Φλωρίδης, Αλέξανδρος Στρογγυλός, Λευτέρης Παξιμαδάς, Χρίστος Αλεξανδρίδης.
Οι πρώτες επιτυχίες
Οι πρώτοι τίτλοι δεν άργησαν να έρθουν. Τη σεζόν 1931-32 η Ενωση επικράτησε του Αρη στον τελικό Κυπέλλου με 5-3 και σήκωσε την πρώτη «κούπα». Πρωταγωνιστές οι Κώστας Νεγρεπόντης, Κλεάνθης Μαρόπουλος, Τρύφων Τζανετής. Το πρώτο πρωτάθλημα ήρθε στο τέλος της δεκαετίας. Το 1939 η ΑΕΚ πήρε και τους δύο εγχώριους τίτλους, καθώς επικράτησε στον τελικό Κυπέλλου του ΠΑΟΚ με 2-1. Ένα ματς που έγινε στη Νέα Φιλαδέλφεια, έδρα της ομάδας από το 1930 (μέχρι τότε περιπλανήθηκε όπως οι πρόσφυγες σε πολλές έδρες, μεταξύ άλλων και σε αυτή της Λεωφόρου). Η Ενωση με το νταμπλ που πέτυχε έγινε η πρώτη ομάδα στην Ελλάδα που έφτασε σε ανάλογη επιτυχία. Η επόμενη χρονιά έφερε ακόμα ένα πρωτάθλημα. Το τελευταίο μέχρι και το 1963.
Ολα αυτά τα χρόνια η ομάδα είχε στις τάξεις της σπουδαίους παίκτες, όπως οι Γιάννης Κανάκης, Ανδρέας Σταματιάδης, Κώστας Πούλης, Παύλος Εμμανουηλίδης και Στέλιος Σεραφείδης. Η ανάκαμψη άρχισε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950. Το 1956 η ομάδα πανηγύρισε ακόμα ένα Κύπελλο, καθώς νίκησε τον Ολυμπιακό στον τελικό, με 2-1. Σε μία χρονιά που είχε αποκτηθεί ο Κώστας Νεστορίδης από τον Πανιώνιο. Δεν αγωνίστηκε όμως καθόλου, καθώς θα έπρεπε να μείνει ένα χρόνο εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων για να έχει δικαίωμα συμμετοχής.
Το 1963 η ΑΕΚ κατέκτησε το τρίτο της πρωτάθλημα. Στις τάξεις της ομάδας υπήρχαν τότε οι: Παπαϊωάννου, Νεστορίδης, Πετρίδης, Σεραφείδης, Σοφιανίδης, Σταματιάδης, Τσαχουρίδης, Κανελλόπουλος, Παπαποστόλου, Σκευοφύλακας. Πέντε χρόνια μετά οι Κιτρινόμαυροι πανηγύρισαν το τέταρτο πρωτάθλημα. Η γιγάντωση όμως ήρθε μετά τον «γάμο» με τον Λουκά Μπάρλο.
Η ΑΕΚ του Μπάρλου
Ο «θείος Λουκάς» δεν υπολόγιζε χρήματα και προσωπικό κόστος, προσφέροντας όσο κανείς άλλος στην ομάδα. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ολοκληρώθηκαν και οι εργασίες κατασκευής των εξεδρών στη Νέα Φιλαδέλφεια, με την ανέγερση της περίφημης σκεπαστής, Ετσι, η δεκαετία του 70΄ ήταν μία από τις καλύτερες περιόδους για την ΑΕΚ σε Ελλάδα και Ευρώπη. Κατέκτησε τρία πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο, ενώ έφτασε και πολύ κοντά σε ένα ευρωπαϊκό τελικό. Το 1977 πέταξε εκτός του κυπέλλου UEFA τις Ντιναμό Μόσχας, Ντέρμπι Κάουντι, Ερυθρό Αστέρα και ΚΠΡ, χάνοντας το όνειρο του τελικού μία μόλις φάση πριν, από την μετέπειτα κάτοχο του τροπαίου, Γιουβέντους,. Από την ομάδα πέρασαν σε αυτό το διάστημα οι Αρδίζογλου, Δέδες, Σκρέκης, Μαύρος, Νικολούδης, Ιντζόγλου, Χρηστίδης, Νικολάου, Ραβούσης, Βιέρα, Δομάζος, Μπάγεβιτς και οι Γερμανοί Βάγκνερ, Τσανλάιντερ.
Η ομάδα που «μάγεψε»
Η δεκαετία του 80΄ αποδείχθηκε στείρα από τίτλους για την ομάδα, αλλά η περίοδος μεταξύ 1989 και 1996 ήταν η πιο επιτυχημένη για την Ενωση. Με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς να κάθεται στον πάγκο της ομάδας, των Δημήτρη Μελισσανίδη να είναι ο διοικητικός ηγέτης και με παίκτες μεγάλης κλάσης, όπως οι Σαβέβσκι, Μπατίστα, Αλεξανδρής, Σαμπανάζοβιτς, Σαββίδης, Δημητριάδης και οι νεαροί Χρήστος Κωστής, Βασίλης Τσιάρτας, Μιχάλης Κασάπης. Σε αυτό το διάστημα η ομάδα πήρε τέσσερα πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο και έπαιξε ποδόσφαιρο που ελάχιστες ομάδες έχουν παίξει στην Ελλάδα.
Η Ενωση της Ευρώπης
Τα επόμενα χρόνια μέχρι και σήμερα δεν χαρακτηρίστηκαν από τίτλους, αλλά οι επιτυχίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν έλειψαν. Το 1997 και το 1998 έφτασε μέχρι τους «8» του Κυπέλλου Κυπελλούχων με το μεγάλο «αστέρι» της ομάδας να είναι ο Ντέμης Νικολαΐδης. Στη μνήμες όλων έχουν μείνει και οι ισοπαλίες με τη Ρεάλ Μαδρίτης την περίοδο 2002-2003 στο Champions League, όταν η ΑΕΚ ολοκλήρωσε τη διοργάνωση με έξι ισοπαλίες σε ισάριθμους αγώνες! Ιστορικό αποτέλεσμα ήταν και η νίκη το Νοέμβριο του 2006, επί της Μίλαν με 1-0. Τελευταίοι (μέχρι τους επόμενους) τίτλοι της ομάδας είναι τα Κύπελλα του 2000 και του 2002.
Η ξεχωριστή ΑΕΚ
Η ΑΕΚ όμως δεν ξεχωρίζει για τους τίτλους και τα τρόπαια που έχει κατακτήσει. Η Ενωση είναι μία ξεχωριστή ομάδα εξαιτίας του… διχασμού της, αλλά και της μοναδικής στήριξης των οπαδών. Είναι ξεχωριστή για το φιλικό με την Παρτιζάν το 1999 στη Γιουγκοσλαβία που βίωνε τον «εφιάλτη» του πολέμου. Ξεχωρίζει γιατί έμεινε χωρίς γήπεδο, χωρίς τίτλους και διακρίσεις για πολλά χρόνια και παραμένει μεγάλη. Βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού και επέζησε. Γιατί «η ΑΕΚ είναι κυρίως ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν αλλά ζουν, εμπνέουν, ενθουσιάζουν, χαρίζουν χαρά».
Ομάδα προσφυγιάς και ελπίδας
Μία ομάδα που δημιουργήθηκε για να θυμίζει τις χαμένες πατρίδες, να συμβολίζει την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, να ενώνει τα όνειρα εκατομμυρίων προσφύγων και να δίνει ελπίδα. Έμβλημά της ο δικέφαλος αετός που ατενίζει σε ανατολή και δύση. Χρώματα της ομάδας, το κίτρινο και το μαύρο σε ανάμνηση των χαμένων πατρίδων και σε άμεση συνάρτηση (όπως και το έμβλημα) με την Κωνσταντινούπολη.
Τα ιδρυτικά μέλη ήταν οι: Αιμίλιος Ιωνάς, Μενέλαος Ιωνάς, Κώστας Δημόπουλος, Μενέλαος Καροτσιέρης, Τιμολέων Τάγαρης, Κώστας Σπανούδης (πρώτος πρόεδρος της Α.Ε.Κ.), Μίλτος Ιερεμιάδης, Στέφανος Κεχαγιάς, Νικηφόρος Ελεόπουλος, Παντελής Καραγιάννης, Φωκίων Δημητριάδης, Κων/νος Κωνσταντάρας, Αλέξανδρος Μακρίδης, Κώστας Ζαρίφης, Γιάννης Χρυσαφίδης, Κώστας Χρυσόπουλος, Βασίλης Φρυδάς, Φίλιππος Φλωρίδης, Αλέξανδρος Στρογγυλός, Λευτέρης Παξιμαδάς, Χρίστος Αλεξανδρίδης.
Οι πρώτες επιτυχίες
Οι πρώτοι τίτλοι δεν άργησαν να έρθουν. Τη σεζόν 1931-32 η Ενωση επικράτησε του Αρη στον τελικό Κυπέλλου με 5-3 και σήκωσε την πρώτη «κούπα». Πρωταγωνιστές οι Κώστας Νεγρεπόντης, Κλεάνθης Μαρόπουλος, Τρύφων Τζανετής. Το πρώτο πρωτάθλημα ήρθε στο τέλος της δεκαετίας. Το 1939 η ΑΕΚ πήρε και τους δύο εγχώριους τίτλους, καθώς επικράτησε στον τελικό Κυπέλλου του ΠΑΟΚ με 2-1. Ένα ματς που έγινε στη Νέα Φιλαδέλφεια, έδρα της ομάδας από το 1930 (μέχρι τότε περιπλανήθηκε όπως οι πρόσφυγες σε πολλές έδρες, μεταξύ άλλων και σε αυτή της Λεωφόρου). Η Ενωση με το νταμπλ που πέτυχε έγινε η πρώτη ομάδα στην Ελλάδα που έφτασε σε ανάλογη επιτυχία. Η επόμενη χρονιά έφερε ακόμα ένα πρωτάθλημα. Το τελευταίο μέχρι και το 1963.
Ολα αυτά τα χρόνια η ομάδα είχε στις τάξεις της σπουδαίους παίκτες, όπως οι Γιάννης Κανάκης, Ανδρέας Σταματιάδης, Κώστας Πούλης, Παύλος Εμμανουηλίδης και Στέλιος Σεραφείδης. Η ανάκαμψη άρχισε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950. Το 1956 η ομάδα πανηγύρισε ακόμα ένα Κύπελλο, καθώς νίκησε τον Ολυμπιακό στον τελικό, με 2-1. Σε μία χρονιά που είχε αποκτηθεί ο Κώστας Νεστορίδης από τον Πανιώνιο. Δεν αγωνίστηκε όμως καθόλου, καθώς θα έπρεπε να μείνει ένα χρόνο εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων για να έχει δικαίωμα συμμετοχής.
Το 1963 η ΑΕΚ κατέκτησε το τρίτο της πρωτάθλημα. Στις τάξεις της ομάδας υπήρχαν τότε οι: Παπαϊωάννου, Νεστορίδης, Πετρίδης, Σεραφείδης, Σοφιανίδης, Σταματιάδης, Τσαχουρίδης, Κανελλόπουλος, Παπαποστόλου, Σκευοφύλακας. Πέντε χρόνια μετά οι Κιτρινόμαυροι πανηγύρισαν το τέταρτο πρωτάθλημα. Η γιγάντωση όμως ήρθε μετά τον «γάμο» με τον Λουκά Μπάρλο.
Η ΑΕΚ του Μπάρλου
Ο «θείος Λουκάς» δεν υπολόγιζε χρήματα και προσωπικό κόστος, προσφέροντας όσο κανείς άλλος στην ομάδα. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ολοκληρώθηκαν και οι εργασίες κατασκευής των εξεδρών στη Νέα Φιλαδέλφεια, με την ανέγερση της περίφημης σκεπαστής, Ετσι, η δεκαετία του 70΄ ήταν μία από τις καλύτερες περιόδους για την ΑΕΚ σε Ελλάδα και Ευρώπη. Κατέκτησε τρία πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο, ενώ έφτασε και πολύ κοντά σε ένα ευρωπαϊκό τελικό. Το 1977 πέταξε εκτός του κυπέλλου UEFA τις Ντιναμό Μόσχας, Ντέρμπι Κάουντι, Ερυθρό Αστέρα και ΚΠΡ, χάνοντας το όνειρο του τελικού μία μόλις φάση πριν, από την μετέπειτα κάτοχο του τροπαίου, Γιουβέντους,. Από την ομάδα πέρασαν σε αυτό το διάστημα οι Αρδίζογλου, Δέδες, Σκρέκης, Μαύρος, Νικολούδης, Ιντζόγλου, Χρηστίδης, Νικολάου, Ραβούσης, Βιέρα, Δομάζος, Μπάγεβιτς και οι Γερμανοί Βάγκνερ, Τσανλάιντερ.
Η ομάδα που «μάγεψε»
Η δεκαετία του 80΄ αποδείχθηκε στείρα από τίτλους για την ομάδα, αλλά η περίοδος μεταξύ 1989 και 1996 ήταν η πιο επιτυχημένη για την Ενωση. Με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς να κάθεται στον πάγκο της ομάδας, των Δημήτρη Μελισσανίδη να είναι ο διοικητικός ηγέτης και με παίκτες μεγάλης κλάσης, όπως οι Σαβέβσκι, Μπατίστα, Αλεξανδρής, Σαμπανάζοβιτς, Σαββίδης, Δημητριάδης και οι νεαροί Χρήστος Κωστής, Βασίλης Τσιάρτας, Μιχάλης Κασάπης. Σε αυτό το διάστημα η ομάδα πήρε τέσσερα πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο και έπαιξε ποδόσφαιρο που ελάχιστες ομάδες έχουν παίξει στην Ελλάδα.
Η Ενωση της Ευρώπης
Τα επόμενα χρόνια μέχρι και σήμερα δεν χαρακτηρίστηκαν από τίτλους, αλλά οι επιτυχίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν έλειψαν. Το 1997 και το 1998 έφτασε μέχρι τους «8» του Κυπέλλου Κυπελλούχων με το μεγάλο «αστέρι» της ομάδας να είναι ο Ντέμης Νικολαΐδης. Στη μνήμες όλων έχουν μείνει και οι ισοπαλίες με τη Ρεάλ Μαδρίτης την περίοδο 2002-2003 στο Champions League, όταν η ΑΕΚ ολοκλήρωσε τη διοργάνωση με έξι ισοπαλίες σε ισάριθμους αγώνες! Ιστορικό αποτέλεσμα ήταν και η νίκη το Νοέμβριο του 2006, επί της Μίλαν με 1-0. Τελευταίοι (μέχρι τους επόμενους) τίτλοι της ομάδας είναι τα Κύπελλα του 2000 και του 2002.
Η ξεχωριστή ΑΕΚ
Η ΑΕΚ όμως δεν ξεχωρίζει για τους τίτλους και τα τρόπαια που έχει κατακτήσει. Η Ενωση είναι μία ξεχωριστή ομάδα εξαιτίας του… διχασμού της, αλλά και της μοναδικής στήριξης των οπαδών. Είναι ξεχωριστή για το φιλικό με την Παρτιζάν το 1999 στη Γιουγκοσλαβία που βίωνε τον «εφιάλτη» του πολέμου. Ξεχωρίζει γιατί έμεινε χωρίς γήπεδο, χωρίς τίτλους και διακρίσεις για πολλά χρόνια και παραμένει μεγάλη. Βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού και επέζησε. Γιατί «η ΑΕΚ είναι κυρίως ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν αλλά ζουν, εμπνέουν, ενθουσιάζουν, χαρίζουν χαρά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου