Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΔΟΚΙΜΗ APRILIA PEGASO 650-BMW F650 FUNDURO-SUZUKI XF650 FREEWIND

Πηγή : 2Τροχοί

Όλη η συγκριτική στο παραπάνω link...Για το αγαπημένο μας XF παρακάτω.


SUZUKI XF 650 FREEWIND

KAPMINA ΜΠΟΥΡ(Γ)ΑΝΑ...

H νέα της παρέας είναι σίγουρα και αυτή ωραία. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά για την απάντηση των Ιαπώνων στην κατηγορία των μονοκύλινδρων. Όμορφη με προκλητικά χρώματα (πρασινο-κόκκινο, ασημο-μπλε, ασημο-μαύρο) και ευχάριστο στο μάτι ντιζάιν που θυμίζει συνδυασμό σούπερ εντούρο με πινελιές μοτοσικλέτας δρόμου, η Freewind προσπαθεί να μπει στην κατηγορία από την οποία η Suzuki απουσίαζε πολλά χρόνια. Να καλύψει το κενό που δημιούργησε η DR 800 BIG ακριβώς επειδή δεν είχε «πολλά υποσχόμενο» στιλ. Για να μην αναφέρουμε και το ότι η 800 μοιάζει κάπως άγρια και ζητά γεροδεμένους οδηγούς. O καιρός της αγριάδας πέρασε λοιπόν, ενώ ο καιρός της άνεσης έφθασε. H XF προέρχεται φυσικά από την DR, αλλά με λίγο διαφορετικό κινητήρα. Ένα πιο απαλό και πιο «γαργαλιστό» μονοκύλινδρο με πιστόνι 100 χιλ. και διαδρομή 82 χιλ. Και εδώ έχουμε τέσσερις βαλβίδες και δύο μπουζί. Μαζί με την πιο κλειστή εξάτμιση και τον αερόψυκτο κινητήρα η XF υπόσχεται 46ίππους στις 6.800 σ.α.λ. Μόνο που αυτήν τη δύναμή της δεν την νιώθει τόσο εύκολα ο οδηγός. Το θορυβώδες, ιδιαίτερα στην πρώτη, κιβώτιο διαθέτει κοντές σχέσεις εκτός από την πέμπτη. Έτσι λοιπόν στην τρίτη και τέταρτη οι στροφές ανεβαίνουν αστραπιαία, αλλά χωρίς αντίκρυσμα. Στην πέμπτη, τα χιλιόμετρα έρχονται μόνα τους αφού αναγκαστικά ο οδηγός θα έχει τη σχετική υπομονή. Μέχρι τα 170 όμως γιατί το ψηφιακό ταχύμετρο-στροφόμετρο δεν έδειξε σε καμία περίπτωση μεγαλύτερο νούμερο. Το έδειξε όμως με τον καλύτερο τρόπο. Με μεγάλα digital στοιχεία και με μια αυξανόμενη μπάρα για τις στροφές του κινητήρα που παραδόξως δεν διστάζει να φθάσει μέχρι και το όριο, στο κόκκινο δηλαδή. O κινητήρας της XF είναι σίγουρα αργότερος από αυτόν της Pegaso, αλλά πιο «εντούρος» με μερικούς κραδασμούς (ελάχιστους) να φθάνουν στα χέρια του αναβάτη. Πιο «εντούρος» ακόμα και στη ροπή που εδώ είναι εμφανής παντού. Από τις 2.000 σ.α.λ. η DR, συγνώμη η XF, επιταχύνει εύκολα, ενώ με 4-5.000 σ.α.λ. μπορεί κανείς να κάνει τις πιο ευχάριστες περιηγήσεις της ζωής του. Και φυσικά να κινείται εντός των πόλεων με μοναδική άνεση, ξεχνώντας σχεδόν ότι έχει 650 κ.εκ. και όχι μόλις 250. Εντούρο θυμίζει παραδόξως και η θέση οδήγησης. O οδηγός είναι σχεδόν όρθιος, αφού και το τιμόνι είναι αρκετά ψηλά τοποθετημένο. H θέση αυτή όμως δεν είναι δυστυχώς άνετη. Δεν υπάρχουν χούφτες αλλά και η ζελατίνα του φέρινγκ είναι χαμηλή. O αναβάτης δεν κρατιέται καλά πάνω στη μοτοσικλέτα και λόγω του αέρα πρέπει αναγκαστικά να σφίγγει το τιμόνι. Αποτέλεσμα: κούραση στα χέρια αλλά και τα πόδια που προσπαθούν να συγκρατήσουν ό,τι μπορούν σφίγγοντας το τεπόζιτο. Το οποίο όμως δεν είναι εύκολο να κλειστεί ανάμεσα στα πόδια γιατί... η σέλα είναι στο εμπρός μέρος της φαρδιά και εξέχει περισσότερο από το τεπόζιτο! Αυτά για τα ταξίδια στην εθνική. Στους επαρχιακούς δρόμους η θέση είναι πιο βολική γιατί στις στροφές ο οδηγός μπορεί εύκολα να γέρνει την XF και να την βάζει στη σωστή γραμμή. Σημαντική βοήθεια και στην άλλη άκρη από ό,τι στην Pegaso προσφέρουν τα φρένα. Έχουν δύναμη, έχουν αίσθηση και καταφέρνουν να αποκτούν την εμπιστοσύνη του οδηγού. Ευτυχώς δηλαδή γιατί τα λάστιχα της Pirelli μόνο εμπιστοσύνη δεν
μπορούν να προσφέρουν. Το πλαίσιο είναι τυπικό, ατσάλινο και ουδέτερο στη συμπεριφορά του. Γι' αυτό οι στροφές μεγάλων ταχυτήτων θέλουν την προσοχή τους. H XF ανοίγει την πορεία της εκτός αν ο οδηγός την κρατήσει μόνος του με το τιμόνι στην πορεία που θέλει. Οι αναρτήσεις (πιρούνι 43 χιλ. και αλουμινένιο ψαλίδι) τον ακολουθούν αν και δεν δέχονται ιδιαίτερες
ρυθμίσεις. Εκτός από τη δυνατότητα για «χαμήλωμα» της XF ώστε το ύψος της σέλας να φθάσει στα 800 χιλ. (30 λιγότερα). Το πώς γίνεται αυτό δεν καταφέραμε να το βρούμε όμως. Στο χώμα η άνεση της XF είναι μεγάλη. O οδηγός μπορεί και την αισθάνεται πιο μικρή, πιο μαζεμένη, πιο χωμάτινη. Ακόμα και άλματα είναι εύκολο να κάνει. Είπαμε ότι προέρχεται από την DR η οποία είχε καλή συμπεριφορά σε χώμα και άσφαλτο. Τηρουμένων πάντα των αναλογιών. H Suzuki μπήκε στο χορό των μονοκύλινδρων 650 όχι για να εντυπωσιάσει ή να δημιουργήσει πρότυπα. Αλλά για να διαθέσει μια καλή all round μοτοσικλέτα με μόνους συμβιβασμούς όταν τα πράγματα φθάνουν στα όρια. Όλα γίνονται ανεκτά, εύκολα, αλλά τίποτα υπερβολικά έντονα ή υπερβολικά απολαυστικά. Τα κάνει όλα και συμφέρει δηλαδή αφού είναι και η φθηνότερη. Όλα όμως στο μέσον όρο και όχι στο όριο. Συμβιβάζεστε;

ΥΠΕΡ
Χαμηλή τιμή
Παράδοση DR
Καλά φρένα

KATA
Χαμηλη ζελατίνα φέρινγκ
Έλλειψη δύναμης ψηλά
Θορυβώδες κιβώτιο

Δεν υπάρχουν σχόλια: